...

Yanindayken gunlerimi, dusuncelerimi ve hislerimi en cok seninle paylasirdim. Senin eksikligini hissetmedigim tek bir gun bile gecirmedim senden uzaklara gittigimden beri. Icimden gecenleri kendi kendime yazmaktansa, sanki seninle paylasiyormus gibi yapmak bana yazarken daha buyuk keyif verir diye dusundum ve bu blogu seninle paylasamadigimiz gunlerimizin acisina cikardim. Simdi sanki yanindan hic ayrilmamisim gibi hissedebilirim. Herzaman yaptigimiz gibi, seninle o beyaz kanepede karsilikli oturuyoruz, sen sigarani tutturuyorsun ve sabirla beni dinliyorsun...soyledigim herseyi...aptalca, cocukca ve sikici olsalar bile...ve bunu hergün yapıyorsun Cemasso'm...